Zülfikar Yapar Kaleli Şiirleri - Şair Zü ...

Gündüz kömürden kara gece ayaz yanığı
Biri sultan biri şah bu meydanın sanığı

Mavinin gerdanında mor bulutlar geziyor
Yeşile bir hal olmuş karagülü üzüyor

Çokça çalışalım, azdır diyelim
Kör nefsin hakkından gelmemiz gerek
Malımızı çar-çur sarf etmeyelim.
Her zaman tutumlu olmamız gerek.

Bu günkü gündemde yine sen vardın
Gözlerimde tüttün biliyor musun?
Hayalimi çalan yine sen oldun
Ki gönlümde öttün, biliyor musun?

Hesapladım, tarttım, kaba doldurdum

Kardelen, yağmur gözlüm, kara kışın sitemi
Talih yüz vermese de, minneti kovuyorum
Aşkın muhabbet bağı, gözlerin, sözün cemi

font face='Comic Sans MS' color='black' size='1'

Bebek doğdu, evin içi güllendi.
Oynadılar, köçek zil takmış gibi!
Yedisinde kapı baca kollandı
Sanki köşe-bucak o yakmış gibi!

Kendini bilmemiş, aşk yeşermiş
Gaflet kurbanları yatar ha yatar
Kalabalık, bir birliğe ermemiş
Ukâla kendini satar ha satar

Yerin ayağına vurulmuş düğüm,
Ben sözümü taşa çaldım gelemem.
Güneşin şavkıymış yerde gördüğüm
Gönülleri seyre daldım, gelemem

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Dünya iki gülmek, üç ağlamaktır
Servete, şöhrete, üne değer mi?
Büyüklük kul olmak, bel bağlamaktır
Kırk gece, bir ayyaş güne değer mi?

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'

Kalenin başına güneş vurunca
Yıkıntıda paralanır çiçekler
Dağın üstü yele karşı durunca
Sevincinden nâralanır çiçekler

Yaranı hak olmayanın
Yüreği pak olmayanın
Ve karnı tok olmayanın
Memlekete hayrı olmaz

Ayağa batınca diken