ZÜLEYHA
Hangi mevsimin koynundan kopup zemheriye sürgün edildim
Bekleyişte ağma olan kalbimin gözünün Eyyubi sabrı çatladı
Secdede Yusuf’un çaresizliğinde kendi kuyumun içerisindeyim
Sende asılı kalmış gözlerim nazarından destur beklerim
Ah bu muhabbet demleri ipsiz bağlar kılıçsız kuşatır vaveylalarımı
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta