Zühre ile Tahir (yeniden)

Zühre olmak zor iştir,
bir bakışıyla baharı getirir,
ama kimse bilmez
kaç kış geçmiştir gözlerinin içinden.

Tahir de öyle kolay değil,
duvarlara yazılan ad değil sadece,
her "seviyorum" deyişi
bir yangın yeri.

Sevda, bir defterin arasında kuruyan çiçek değildir.
O çiçek, defteri yakar bazen.

Aşk, bir gülüşte başlar belki,
ama hep gülerek bitmez.
Bir çocuğun gözyaşı gibi düşer bazen,
ağlarsın da
ağladığını bile fark etmezsin.

Tahir olmak
bir mektup gibi yaşamak demek,
Zühre olmak
o mektubu her gün yeniden açmak.

Ve mesele şu ki dostum,
Zühre ile Tahir hep kavuşur,
bazen yanık bir türkünün notasında
bazen bir şairin dizelerinin arasında.