Yürüyorum...
Dikenli yollar misali...
Korkutuyor beni gerçekler
Alacaklar elimden diye seni....
Kaybetmek istemem
Ne sevgini,ne de büyük düşlerimi.....
Sorgulanmayı sevmedim hiç
Sorgulamak adına
Kim nedir nerdedir banane
Ben yaşadığıma bakarım.
Hey canına yandığımın dünyası
kim kiminle, kimin eli kimin cebinde
Kaç yürek kıymet bildi
Kaç yürek gönülden sevdi.
Bilinmez...
Dost diye kaç el uzandı
Hangisi gerçek kaldı,
Blinmez....
Döner devran
Değişir dünya diye bekledim
Ne çare
Ne değişti dünya
Ne de içindekiler.
İyiler hep gitti,kötüler yola devam...
Dağlara bakıp çok hüzün yaşamadım
Kör bulutları örtmedim üstüme
Sessiz sedasız açtığım gecelerde
Soyundum çırılçıplak kutsandım incilerle
Yakamozu yalayan eşşiz mavililiklerde...
Alev saçlı dalgalar giyinip üstüme
Dün gece hep seni düşündüm
Hep seni hayal ettim.
Resmini çizdim baştan başa aynalara...
Ağladım geceler boyu ardından
Ağladım da...
Döşedim sensizliği parke parke kaldırımlara....
Bir tarafta hırçın esen rüzgar
Delicesine....
Bir yandan çılgınca yağan yağmur
Gökyüzünü delercesine....
Bir yandan yürek hoplatan şimşek
Beni sensizlikte ezerzececine.....
Bazen çok yabancı el gibi
Bazen sıcacık,yüreğim gibi yakın
Nedir sendeki bu egemen gurur
Sana açtım en saklı düşlerimi
Ne olur bir kez dön arkana bakın
Karşında sana kul,sevgiden bir anıt durur...
Sana yaptığım duaların
Kıymetini sen hiç bilemedin
Sana olan yakarışlarımın
Sesini askıda bıraktın
Göremedin...
Sana olan büyük sevgiyi
Bu şehri sevmedim hiç bugün
Baktığım herşey anlamsız
Bomboş değdi gözlerime
Yangın var hem ıssız yüreğimde
Hem baktığım her köşede,her gülde...
Gülen insanları görmekte içimi acıtıyor
Sayın Zübeyde YILMAZ;
Ankara'dan selam ve saygılar yolluyorum, şiirleriinizi okumaya devam edeceğimi bilmenizi istiyorumm.