Zübeyde Gökbulut Şiirleri - Şair Zübeyde ...

-Bir yürek tanısam anadan öte,
-Saçımı dizine salasım gelir.
-Bilsem ki o yürek babadan öte,
-Bir ömür yanında kalasım gelir

-Bir yürek tanısam kardeşime eş,

Gönül bahçen gül dağıtsın bağın olmayıversin
Ver ki ruha hayat gelsin, merhem olsun her derde
Gör ki bülbül nice yanar bağban bilmeyiversin.
Gönül demişler adına sırrına eren nerde?

O gönül ki bir gönülde mekâna muhtaç olan

HEP BERABER

Uygarlığa giden yolda,
Yürüyelim hep beraber.
Gelmem diyen varsa, bul da,
Sürüyelim hep beraber.

ÖMRÜM OLDUKÇA

Anam sen gideli yastayım yasta,
Yanarım yâd elde ömrüm oldukça.
Korkma can iyi de, yüreğim hasta
Kanarım yâd elde ömrüm oldukça.

Rabbim kısım kısım yaratmış nâsı
Özünü yoluna serenler anlar.
Yaratılmışların gözdesi, hası
Gönül süzgecinde yoranlar anlar.

“Ben, ben” diye dolaşırsa bir kişi

Çanakkale bir destan hatırdan çıkmayacak,
Hangi gözde yaş vardır duyup da akmayacak.-Gelin

Gözü dönmüş düşmana geçit vermez yiğitler,
Vatan için ölmeyi, peygamberim öğütler. --Gazi

-Bülbül figân eder güllere karşı,
-Çevir yaprağını dünya durdukça.
-Yine boz bulanık sellere karşı
-Durasın Gül Anam dünya durdukça.----Erhan GÜL

-----Boz bulanık seller canımı sıkar.

Gıdasıdır şairin hasret, gurbet ve hüzün
Yürek yürek fırtına, bazen kar yağar yazın,
Hele bir de dost ise, anası öle sazın
Nağme nağme tellerde mısralarda dildedir,
Bugün bur(a) da görünür, yarın bir gönüldedir.

-Tan yeri ağarırken seyreyledim âlemi,
-Her biri âleminde, hepsi başka biçimde.
-Pencereler ışıksız, kesmiş dostla selamı,
-Canlı cesetler gördüm, soğuk damlar içinde.

--Sana mı kaldı şaşkın, seyreylemek âlemi?

Dört evladın babasıyım diyordu,
Diyordu demesine de.....
Yorgun gözlerinden süzülen yaşlar,
Çizgi çizgi,
Siyem siyem,
Zorlanmadan iniyordu.