İçimizin sakinleşmez çelişkisi
koparır halatlarını açığa yazgılı
gemimizin; kara eski bir anı,
vardığımız uzaklıkta 'belki'
aydınlatmayan bir fener.
Gün ışısa bile yarın dindirmez kaygımızı,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;