kalbim her zaman sarıldığımız gecede
aklım her zaman aşık olduğum gözlerinde
ben her zaman bir dahaki günü beklerken
siyah saçlarındaki akan koku kalsın yastığımda
ipeksi yumuşaklıktaki ellerin kalsın bedenimde
ay ışığında parlayan dudakların kalsın dudaklarımda
aşkım bu kadar güçlüyken seni bu denli isterken son kez kal yanımda
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta