Zorla!
Belki bir iki damla yaş akar gözlerinden;
Belki de kalbinde bir şeyler kımıldar,
Evet,
İtiraf et ve rahatla.
Ağla doya doya çocuklar gibi,
Yağ, yağabilirsen saçlarıma.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta