aynı basamakta benimle oturmayan
zorba sınıf arkadaşım!
her şey yolunda mı? nasılsın?
hala her masada parlıyor mu şamdanın?
bir başka ışık söz aldığında
fırlıyor mu gölgen yine
her yeri karanlığa boğup
sırf görünür olan tek kendin ol diye.
evet gördük seni de
kim olduğunu az çok biliyor ahali
belki ben biraz daha çok gördüm bazılarını
tamamını görmemden korktun
biliyorum
aslında olmadığın kişi olduğunun anlaşılmasından.
ama ben bu yapay dükkanda
sahte olmayan bir çiçek büyüttüm
benim olmadığım her gün su dökmeyi unuttuğun
bence ikimiz de sevmedik birbirimizi.
sessiz kaldığımız zamanlarda konuşan,
havadaki boşluğu dinlemedik
belki evden kovabilirdik
ortalıkta cirit atan bu kibri,
duyabilseydik eğer.
pek de sağlam olmayan bu halat
azala azala koptu
'şimdi yeni bağlar kurabiliriz' podcastlerinin
kaydettiğin dinleme listelerinde
ara sıra sevdiğimiz şarkılar hatırlatır beni sana
eğer tahammül edebilirsen dinlersin
umurunda değilse zaten dinliyorsundur
merak ediyorsan ben, kendini ele vermek istemeyen
firari bir asker gibiyim
yeminini bozan her insan biraz utanmalı çünkü yaptığından
senin 'iyi ki yaşandı her şey' diyen gururuna kıyasla
daha zayıf bir konum biliyorum
ama gerçek bu!
olması gereken değil.
burası bir vitrin değildi benim için
eski bir terzihanenin
ara sıra ziyaret edilen prova odasıydı
çok güzel elbiseler dikebilirdik
birilerine gösterme veya başkaları tarafından görülme dertleri az olsaydı
ama her yerde parıldayan ihtişam
kusurunu gizler meydanlarda
sobelendiğinde mızıkçılık yapmak huyundur belki
bilmiyorum
ben bu oyunu seçmezdim
eğer tercih hakkım olsaydı
en iyi bildiğim şey değil saklanmak çünkü
bir yan'ını gördüm bu oyunda
çıplak kalmaktan utanan ürkekliğinden
geriye dımdızlak ortada bırakan hoyratlığın kaldı
ben bu kadar görkemli sahnelerin elemanı değilim canım
zaten esas oğlan kaç tane olur ki bir tiyatroda
bu koltuğu senden isteyemezdim
kendi yerimde de huzursuz sayılmazdım aslında
seyretmelere de doyamazdım seni
oysa diğerleri gibi sana hayran olmamı bekledin benden
eğer sevmeme izin verseydin
seni sevebilirdim
ama herkesin kendisine tapmasını istediği bir tanrı
tek bir kulunun olmasına katlanamaz
yıkıp döktüğün öz güvenimin üzerinde tepin şimdi
her sarsıntıdan kılpayı sıyrılmayı başaran ol
benim narsist piçim
şimdi çık git hayatımdan
defol
Kayıt Tarihi : 11.4.2025 10:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!