sarkıtırken elimi vedamın balkonundan
iç taşım buğulandı hüznümün sağ kolundan
zayıflarım her gece yıldızlara komşudur
kuvvetimse her güne yenice bir kuşkudur
damıttım gözlerimi kuyusunda göklerin
tek başıma itildim göğsüne höyüklerin
hangi gün bana bir gün gülecekmiş bilemem
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta