Zor Olanı Şiiri - Celal Bahar

Sana karşı susmak, dilimi bağlamak kolay,
Mühürlerim dudaklarımı sesim çıkmaz,
Otururum bir tenhaya varlığım dahi bilinmez,
Zor olan ise hep adını haykıran kalbimin sesi dinmez.

Sana bakmamak, güzelliğini görmemek kolay,
Mil çekerim gözlerime bir daha görmez.
Güneşe küs karanlığa dost olurum cismim görünmez.
Zor olan ise hep seni arayan kalbimin ümidi sönmez.

Sana gelmemek, yolundan geçmemek kolay,
Prangalar vururum ayaklarıma bir daha gelmez.
Zincirlerim gerekirse asla gün yüzü görmez,
Zor olan ise hep sende kalan kalbimin ağrıları dinmez.

Seni kendime âşık etmek kolay sevgili,
Bile isteye kaybederim aklımı, tüm sevgisizliğinin hepsi biter,
Baktığım herkes sen olur bir anda, kim uzatsa elini sen sayarım,
Zor olan ise aklım başına gelince yokluğunu görür tekrar yanarım.

Farkında mısın sen aklıma gelince ben hep aklımı yitiriyorum,
Her gece hayalini kurunca, uykusuz gecelerime yenisini ekliyorum,
Kalbime sen girdiğinden bu yana nefesim kalmadı hepsini tüketiyorum,
Ey sevgili senden ayrılmak, kendime gelmek kadar kolay aslında ama
Ben ne zaman kendime gelsem, seni hep içimde buluyorum.
Ve senden kaçtıkça bir şekilde yine sana geliyorum,
Her yerde nasıl olabiliyorsun onu ise hiç anlamıyorum.