ilk on yılı saymıyorum....
tam kırk dört yıl....
hayat okulunda okudun da....
hiç mi bir şey öğrenmez insan....
oysa ki ne kadar uzun bir zaman....
çarpım tablosunu bırak....
yahu kendi telefon numaranı....
felsefeyi kültürü katmıyorum daha....
hele hele oturduğu semti adresini sorsan...
sanırsın kaydı bile yok yaşıyor korsan....
ve bu insan bana kafa tutuyor....
yeri geliyor yerden yere vuruyor....
yani beğenmiyor beni...
bilmiyorum ki nasıl olsan....
zor onun gibi diyorsan....
hiç bir şey bilmiyorsan....
haddini bil derdi büyüklerim....
madem biliyorsun yap diyorum....
yok ki nasıl yapsın akıldan noksan....
sayıyorum yüz çıkıyor o diyor doksan....
Kayıt Tarihi : 7.10.2024 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!