caddeler bir insan seli
ak yürekleri kömür karası yüzleri
görürüz vardiye çıkışında işçileri
aradı gözlerim
ortadan geçen treni
hatırlayın sıcak odanızda
işçinin alın teri (ni)
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



selam Zonguldak için yazılan bu güzel şiire..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta