Zonguldak'lım Şiiri - Abdullah Uludağ

Zonguldak’lım, kömür karası gözlerinle,
Gecemi gündüzüme kattın sessizce.
Bir gülüşün var ya, denizden mavi,
Rüzgâr bile adını taşır gizlice.

Toprağında sevda, yüreğinde bahar,
Bir bakışın yeter, içim yanar.
Ellerin sıcacık, umut gibi saf,
Zonguldak’lım, sensiz dünya neye yarar.

Adını her sabah dua gibi anarım,
Bir nefesin yeter, yeniden doğarım.
Aşkınla yanmak bile güzel vallahi,
Zonguldak’lım, ömrüm, tek yarim, Selda’m.

Abdullah ULUDAĞ
30.10.2025