Kıskıs gülüşmeler ve sessiz bir bekleyiş.
Sönen lambalar.
İbresi geriye dogru duvarda saat.
Yüzüme bakan aynalar.
Küflenmiş perdeler, yarıya kadar açık.
Dökülüyor ağızlardan salyalar.
Biteviye bakıyor çingene yüzlü kapı.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta