Rüyası görülmeyen ızdıraptır
Güller bitiren kara topraktır
Dağ başına yağan karlar kadar aktır
Gönlüme dokunma dokunma Leyla
Ben razıyım yaşamaya
Birkaç kabus dolu rüyayla
Bir dolunaysın bitmez gecede
Yürekten vurgusun son bir hecede
Inan bir ben değil değil sadece
Gönuller yoluna revan Mevlana
Içiçe hayata olmuşken esir
Yahya Çavuşlardan ilham alarak,
Seyit Onbaşıda özüm bularak,
Conk bayırında harbe dalarak,
Bir türkü okudum Çanakkale’de.
Bin bir donanmayla köpek sürüsü,
-E. Çağıl’a-
Sönmeyen yüreğinde sevdiği virdi
Derdini hep dermanı bilir muhacir
Bakışlarının asla kesilmez ardı
Mecazda hakikati görür muhacir
Kulağıma ezanı okuyan adam
Alnının teriyle büyüyen benim
Usulca geçerken lâhutî zaman
Bir anne bilirim kendinden mahcup,
Özler durur alfabesi yitmiş gibi
Hüzün çökmüş kalmış can evine
Misafirlik üç gün derler halbuki
Bir evlat bilirim adımı söyler gibi
Yaşlarını gözüne ısmarlayan bir yürek
Sevdasını söylüyor titreyen elleriyle
Dağınık kâkülünde dişleri kırık tarak
Her rüzgârda aşk okur zülfünün telleriyle
Duruşu bakışından bin defa daha yerde
iyiyim desem de inanma,
her duygumu saklarım da sır gibi
ah şu yaşlarım beni ele veriyor
Hayalim olsa da kalmaz yarına
Kelebek kanadına yazmışlar beni
Bir günlük ömürdür hasılı amma
Bir yarin gözünden süzmüşler beni
Düştüğüm yerlerde hep adım yazar
çekildi tesbihim başka ellerce
hep yanlış nakarat hoyrat dillerce
yarım adımlarla gezdim günlerce
susuyorsam şimdi biliyorsun sen.
kırdılar kalbimi orta yerinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!