"Oku!" dedi ses,
Boşlukta yankılanan ilk emir.
Ne kâğıt vardı, ne kalem;
Sadece varlığın hamuru ve yaratılışın mürekkebi.
Evren, o an açıldı bir kitap gibi,
ilk sayfası ışık, son sayfası karanlıktı.
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta