Zındık! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Zındık!
Edepten hayâdan inançtan uzak,
Ateistim diye övünür zındık.
Yaratanın emirlerinden ırak,
Ot gibi yaşayıp ölüyor zındık…

İnkârını övünerek anlatır,
Cahiliye dönemini andırır,
Dinden uzak cahilleri kandırır,
Kendini akıllı sayıyor zındık…

Ayetlere, hadislere saldırır,
İmansız kalbini şirkle doldurur,
Şeytanın esiri, tutsağı olur,
Tağutun, müşrikin sözcüsü zındık…

Hayatı ıslama hep zarar vermek,
Neden niçin var olduğun bilmemek,
İnanç, itikattan çok uzak kalmak,
Mevla’dan lanetli münafık zındık…

BOZÇALI yazmaktan başka neylesin,
Kalbi taşlaşmışa artık ne desin,
Yaratan Rabbine hesabın versin,
Şeytanın izinde kaybolan zındık….