Zilzal Şiiri - Aydın Uzkan

Kırılır kızıl aynalar
İçinin ışığını söndürür bir meczup
Üvey anne merhametiyle okşanır başlar
Tevbeler pıhtılaşır arafta
Ve göz kapanır, özden akar yaşlar

Gecenin ecelini müjdeler her doğan güneş
Denize biat eder damlalar
İllegal duvarları çatlatır hakikat
Ve dalga uçlarında büyür adımlar

Yalpalar nabız
Sessiz harflerle yolcu edilir insanlar
Kimliksiz düşleri saklar kıyısız adalar
Çürür zulmün gamzesi
Ve aydınlığın kınasını yakar analar

Açılır ruhun gözenekleri
İntifadaya yürür dilsizin ağzındaki kelimeler
Mevsimini şaşırır bir kardelen
Ve buzlarını kırar mahzendeki düşler

Kurur Abı-ı zûlâl
Zindan karası bulaşır gecelerin kimliğine
Usulca boy verir içlerdeki cinnet
Kelebekler yırtar kozasını
Ve rüya ile gerçeği eşitler cennet