Zifir karanlık Şiiri - Adem Eminoğlu

Ayın şavkı küsüp gitmiş geceden
Âlem uykusunda, zifir karanlık
Bir şair dem'lenir mısra heceden
Satırlar karalar, zifir karanlık

Bir şafak atarmı gamlı gönüle
Şad olup sevinse sonsuz nihâle
Sanki zaman durmuş ermiş visâle
Ruhunu ürpertip geçti bir anlık

Yandığıyla kalır âşık tüterde
Bilinmez sırları vardır bir perde
Ezel ebed gizli kalsın mahşerde
Yaşamasın kimse böyle viran'lık

Ey hasreti sine yakıp kavuran
Yıktığın enkazı olmaz onaran
Soranlar olursa varmı tanıyan
Hicranı matemi takmış gerdanlık

Herkes adayamaz canı canana
Dünya cennet olur dengin bulana
Eminoğlu vefa bilmez cihana
Bakıp uzaklardan eder seyranlık