Saatler kayıyor parmaklarının arasından,
tiktaklar birer birer kaçıyor,
gözlerin onları takip ediyor,
ama hiçbirini tutamıyorsun.
Güneş geliyor,
Gitmek…
Bir kelimeden fazlası aslında,
Bir sessizliğin ritmi,
Bir vedanın içinde gizlenen yarım cümle.
Kalmak kolay,
Duvarlar eğilmiş sabaha,
bir kahve fincanı düşüyor yere,
ama yere değil, göğe.
Parmak uçlarımda bir nefes asılı,
rüzgârın cebinde unutulmuş bir saat.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!