Yaşamın kıyısında küçücük bir kum tanesiyiz.
Maneviyatıyla ölçülür değerimiz.
Yok hükmündedir aslında cismimiz.
Büyük bir resmin küçük renkli izleriyiz.
Haksız bir çığlık duydum geçmişten...
Ne hakaret dindirebilmiş öfkesini..
Ne de ettiği ah' lar bitirebilmiş gizli yenilgiyi...
Ve birkaç kelime dizilmiş ardı ardına
İçinde binler anlamlar dolu
Sanki kendi değilmiş gibi yalnızlığının hakimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!