Deme emi
Sevgin sade benim, kalbimde oldu.
Gözler bakıp birbirinde kayboldu.
Arayıp aşkını, kalbimde buldu.
Ağlarım kurumaz, gözümün nemi.
Bundan sonra bana, yar deme emi.
Kalemim ağladı yazmıyor
Hayellerim sen dolu, ılık ılık esen yelde
karanlık her yer
Düşmanımla arkadaş oldum
Diyemedim
İçimde volkan var, gecmedi acım
Derdimi derdime, kat diyemedim
Ağıtlarım dökülür, bak sicim sicim
Gözlerime baktı, zât diyemedim.
Maziyi hatırla gözlerin dolar,
Dalıp da gider sin gönlünde solar.
Mutsuzluğun için yorulup ağlar,
Nasıl kahırlı zor günler yıllar.
Çimler üzerinde ayağım çıplak,
Eski resimlere bakıp durdum
Ömrümün sonunu başa döndürdü
Maziye dalıp da hayaller kurdum.
Seven yüreğimi taşa döndürdü
El ele gezdiğim yerlerden geçtim
Kalbim kırılmışdı gönlüm kederli
Sırtımdan vurdular dost bildiklerim
Bıçağın kemiğe dayanmış kaderli
Sırtımdan vurdular dost bildiklerim.
Gördüm sevdi kalbim coştu akmaya
Yakınlık, ne mekanla,
Ne zamanla sınırlıdır.
Eller ve yürekler,
Allah'a açıldığında,
Dillerde,sözlerde,
İlk dualar,
Gazeller dökülmüştü, toprağa ben gelmeden,
Ölümü anlatıyor,ruh bedeni bilmeden
Bulutların üstünde, seyr ederdi sessizce
Yaşadığı hayatı,gözünden hiç silmeden
Duada buluşalım
Faydalı ilimlerin yolunu arıyorum
İmanımın gücüyle Rabbime varıyorum
Emrinle oldurduğun, kalbimi koru Rabbim
Duam
Yasin-i şerif'tir, sûre-i kebir
Müminlerde olmaz, gururla kibir
Kelime-i tevhid, esas şehadet
Temennimiz Rabbim, azapsız kabir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!