Zeynep Nilgün Gökçeöz Şiirleri - Şair Ze ...

Dilimi tutsak eden, göğsüme düşmüş gurbeti tanıyorum
Arzularıma kaçak yazıyorum kurşun geçirmez geceyi
Karanlıkları vuran ipeksi dokunuşlara ateşi vaat ediyorum
Sevişmelerin perde arasında başlıyor göç.

Gözlerinden çaldığım düşlerin rengini seviyorum

Bu gece sana vardım
Karanlığın kuraklığına aldırmadan
Adım adında
Yüzüm yüzünde
Nefesini öptüm
Dudaklarımda sevdan açarken

“””Herkes bir başka yaşar sevdayı içinde”””””””””

Yüreğimi dinliyorum usulca elim elindeyken
Sesin çınlıyor kulaklarımda
Uzaklıkları unutup koca bir şehiri ıskalayarak
Koşuyorum mevsimlerin ortasına

Parmak uçlarımda sen vardın
Uzandım ve
Dokundum dudağımın yarısıyla
Suçlu bir çocuk gibi
Utandı kelimelerim
Kara gözlerimde yeminler bozuldu

Bu şehir
Başka bir dilde şifreliyor sevdiğim masalları
Bu şehir
Bir başka üşüyor içimde gece yarıları
Isınmak için
Ay’a bir başka dokunuyor bu şehir…

Tuhaf bir hasret kokusu var havada
Adını koyamıyorum
Sanki eli elime emanet
Meydan okuyor sonbahar hüznü çökmüş şarkılara.
Vakit çoktan geçmiş
Ben imkansızlıkları diliyorum

Mağlup edilmiş aşkların söndüğü yerde
Son dansını yapıyor solgun bir papatya
Ağıtları güneşi karartırken
Dünden bir şeyler arıyor usulca
Yalancı bir baharı yaşarcasına
Hayallerinin arasında kaybolup

Rüzgar olup
Denizlerin kıyısında yürüseydim,
Güneşli bir gün gibi
Dokunsaydım göğün mavisine
Kumlardan toplasaydım incinmiş tebessümleri
Bilseydim

Aldırmam
Omzuma bırakılan
Hüznü yosunlanmış uzaklıklara
Ve derim ki
Sancının en güzeli
Soluk soluğa aşk denilen sırra kavuştuklarında

Hayal bu ya,
Bir sevda düşse satırlarıma
Aralık unuttuğum geceden.
Şiiri kıskandırsa
Gizem sızan dudaklarıyla
Hesapsızca içsek.