Zeynep Nilgün Gökçeöz Şiirleri - Şair Ze ...

Kandiller yanıyor
Akşam gözlerinde,
Kimsesiz bir türkü hıçkırıyor
Ölüme göz kırpan selvinin
Gölgesi altında,
Sevdaya dövmeler işleniyor

Sen gözlerimden akıp giderken,
Dalga dalga büyüyor özlemin.
Sen yorgun düşlerimde gezerken,
Bil ki bu sevdanın tek sahibi benim.

Bir çığ gibi büyüyen isyanlarım,

Bana gelmelisin bir gece.
Seni beklerken kalbim yerinden fırlamalı.
En güzel kıyafetlerimi giymeliyim,
En güzel kokularımı sürmeliyim senin için.
Son bir kez daha bakmalıyım aynaya,
Kır çiçeklerini saçmalıyım heryere.

Vedaya bir adım kala
Suskuları dola öpüşlere,
Düşleri seyret doyasıya
Küçük bir tebessüm seç içinden
Bırak kendini gördüğün ilk aydınlığa
Yedi iklime yürü sessizce….

Rüzgar
Işıl ışıl oynuyor
Gözlerimi açtığım
Sabahın eteklerinde,
Merhaba diyor dudaklarım
Bitkin düşler arasından

Dışarıda
Pırıl pırıl bir güneş,
Ağaçlar canlanmış
Müjdeler gibi baharı,
Ben ise yaşıyorum
Dondurucu soğukla Karlı bir sabahı.

Toprağın ağacıydı,
Sen geldin
Sürgün vermeye başladı.
Küçük yapraklar çıktığı zaman
Güneşle kucaklaştı,
Yağmur kamçılarken

Günler iyice kısaldı,
Güneş eskisi kadar ısıtmıyor.
Gönlüm hasretliğine alıştı,
Eskisi gibi acı vermiyor.

Rüzgar eskisinden de kuvvetli,

Sevdanın içinde
Yorgun dokunuşların gölgesindeyim
Güneşler bekliyorum bana gülen,
Tükeniyor akşamlarım
Solan gece ağlıyor içimde
İşkence edilmiş şafaklarda bekliyorum.

Hayat
Ürkek ve sessizce
yürümekte sabrın içinde
adı yok kırılganlıkların,
sonsuzluk
bir adım ötemde