Kelimeler tılsımını mı kaybetti?
Zifiri karanlıklar gibi sessizce..
Oysa anlam bağıydı kelimeler..
İletişimin başladığı yerde bitti gizlice..
İletişim çağı denilen koca yalan
Tılsımını kaybetti bir gecede..
Ne kadar ağlarsa ağlasın insan
Bir katredir gözünden akan yaş,
Belki dünü anar,belki yarını
Anıların gölgesinde yaşar durur
Nice hazin öyküler saklar bir katre gözyaşı,
Zamanın yitirdiği onulmaz anı...
Bir ah çeksem kalbim yorgun,
Tamda dehlizler ortasında sürgün,
Bu akşam onbirinci yıldönümü depremin,
Canlar buruk,ruh kırgın,
Yaz ortası gece sıcak,
Depremin sancısı kalbimde sımsıcak,
Öyle bir geçmiş olur ki zaman...
Seni senden alır götürür uzaklara...
Öyle bir geçmiş olur ki zaman..
Kavurur benliğini amansızca..
Öyle bir geçmiş olur ki zaman..
Alıp götürdüklerinin izi kalır ardında...
Beyhude yere geçiyor ömrüm,
Ahuzar gönlüm fayda etmiyor,
Bir bilinmezlik silsilesinde..
Usul usul adımlıyor Berguzar,
Nedenini niçinini bilmeden,
Süzülüyor saydamlığın gizinde
Benim bir hüznüm var erguvan renkli
Kah açılır kah solar
İçinde barındırdığ gizemi saklar
Yanan ateşin kızıllığında dans eder
Kıvılcımlar saçar etrafa sarı kırmızı yeşil
Hırçın dalgaların kıyıya vurduğu gibi sert
İnsanlar konuşuyor.ben susuyorum,
Ben susuyorum,kalemim konuşuyor,
Canhıraş haykırışlar içinde ruhum,
Ben susuyorum,kalemim konuşuyor,
Kelimeler yetmiyor anlatmak için bu hali...
Zaman konuşuyor,gece susuyor...
Bir nağmeki inler durur
Suzi dilarayı bulur
Gönül derunundan kuldur
Bir inciki billur billur
Katrei aleme nurdur
Menbaı fışkırır ziya
gel gör beni beni aşk neyledi diyen yarenler ağlar
her bir dert bir kenara savrulmuş dağlar
gel gör firtınayla yarenler ağlar
çağlar öncesinden gelen sancılıcanlar
günün insanı donuk donuk olmuş gun geçer boşuna
gel gör fırtınayla yarenler ağlar
Yine akşam yine hüzün,
Işıklar titriyor uzakta ışıl ışıl.
Dağın eteklerinde sıra sıra dizilmiş evler,
Kimi solgun kimi parlak..
İçime çöker garip bir hüzün...
Her yanan ışığın bir hikayesi var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!