Zeynep Eroğlu Şiirleri - Şair Zeynep Eroğlu

Bu günde bekledim umutla
Üşüyen sensizliğimi ısıtmanı bekledim gelmedin
Seni çok özledim bir tanem
Şu an yanımda olsan
Özlemle sarılırdım boynuna
Özlediğimi söylemezdim

Ömür boyu bekledim boşa geçti yıllarım
Gelip gitmedin bana sapa mıydı yollarım
Günler geçmiyor sensiz seni özler kollarım
Şimdi adresimizi neden bilemez oldun

Yas tutan gözlerimle yollarına bakarım

Gittin gideli bir gün şu yüzüm hiç gülmedi
Öyle çok yalnızım ki kapım açan olmadı
İçime ateş düştü derdim kimse bilmedi
Ay parçası yüzünü ne çok özledim annem

Sevgisiz kaldı gönlüm sevgine çok muhtacım

Dalıma kondun bülbül asla hüzünlü ötme
Sen bülbülsen bende gül dalımdan uçup gitme
Yalvarırım sende sev böyle bir aşkı itme
Uçma benden uzağa kendinden mahrum etme

Gönül hanemi aç bak gir içeri hiç çıkma

Daha yolun yarısındayız bir tanem
Bir gün gelecek bizde yaşlanacağız
Ama kaygılıyım hayattan
Bize bakarlar mı çocuklarımız
Olsun onlar bakmasalar da
Yine biz birbirimize yeter de artarız

Yaşlılık başa bela çürük çınar gibiyim
Halimi soranım yok kimsesizim Allah'ım
Bendini aşamayan sessiz pınar gibiyim
Halimden anlayacak yalnız sensin Allah'ım

Ana,baba,kardeşim hepsi göçtü bu handan

Fal dediler baktırdım, talihime sen çıktın
Manalı gülüşün le, boş yüreğime aktın
Sevdanın oltasını, aşkla boynuma taktın
Dünyalara bedelsin seni çok seviyorum

Tanrım beni de kattı, sevdalı kullarına

Bir sevda türküsü çalıyor sazım
Kalmadı cihanda tadımla tuzum
Kul oldum aşkına geçmedi nazım
Ecel durağında direnir oldum

Kalbi ızdırapla uğrunda ezdim

Yürekten canını verecek kadar seversin
Ondan başkasını gözlerin görmez
Onun heyecanıyla çarpar kalbin
Gönlüne düşen aşk ateşi yakar sineni
Akmaz ondan başka bir aşk damlası yüreğine
Hiç bir yere

Bu gün de
Çocuk gibiyim işte
İçim içime sığmıyor nedense
Bir hüzün kaplıyor yüreğimi
Haykırmak istiyorum avazım çıktığı kadar
Birden