Zeynep Diye Bir Yara Şiiri - Oğuzhan Tür ...

Zeynep Diye Bir Yara”

Gecenin koynunda bir yalnızlık var,
Ne yıldız dokunur, ne ay sarar.
Kalbim, Zeynep diye atar usulca,
Her vuruşta biraz daha yanar.

Rüzgâr bile ağlar sensiz sokakta,
Adını fısıldar her boş durakta.
Bir hayaldin belki, bir masal kadar,
Şimdi sönmüş, içimde koca bir yangın var.

Bir zamanlar güldüğün o yerlerde,
Şimdi sessizlik, şimdi keder perde.
Adım adım düşerken içime seni,
Bir daha bulamam, bilirim kendimi.

Bir çiçek soldu içimde ansızın,
Adı Zeynep’ti, rengi hüzün.
Gözlerim dolu, ellerim boş artık,
Bir tek adını tutar bu karanlık…