Adını annesi Nur bulsun diye koymuş.
Babası Nur'um Nur'um diye şefkate boğmuş.
Aile sanır ki çok hayırlı bir evlat,
Halbuki Şeytandan üç gün önce doğmuş.
İşte onur,işte adamlık budur.
İşte böyle gönüllerde taht kurulur.
Sen izzetinle helallik dilerken,
Bahçe sahibi hala yerinde oturur.
Uyuma gözlerim bu gece,
Belki yarın çok uyursun.
Rüyaya dalma gözlerim bu gece,
Belki yarın kabus görürsün.
(Mart 1998-İZMİR)
Ev lazım araba lazım alıverelim kredi.
Kim verecek ki borç istesek herkesin kendi derdi.
Verecek olsa da almayız erkeklik göğe erdi.
Neyimiz var neyimiz yok felek hepsini küredi
Bilmiyor musun yokluk gibi varlık da bir imtihan.
Bırak kardeşim dünyayı kurtarmayı kıyl ü kâli.
Adam olan çok konuşmaz dilidir onun her hali.
Biraz susup da karşındakini dinlemeyi öğren.
Zannetme kendini sen değilsin her şeyi çok bilen.
Bilesin şunu kimsenin selama ihtiyacı yok.
Bildiğim budur eden ettiğini bulur.
Dünyada bile kalmaz kimsenin hakkı.
Bunlar kul için burada prova olur.
Asıl etme bulma oradadır inanki.
Kul unutur ama Mevla unutmaz.
Kimileri kafa tutar Adem ve Havva’ya.
Kimi neden doğdum der çatar ana-babaya.
Kimi de çaresizce yasak koyar elmaya.
Hiç gerek yok kimsenin günahını almaya.
Sen af yolunu tut, en güzel şekilde çağır.*
İnsanlardan kimileri vardır çok güzel konuşur,
Cümleler ağzında güzel güzel buluşur.
Söylediklerine bakarak alem adam sanır,
Akın akın insanlar meclislerine doluşur.
Falancayı çok severim der harika bir insan,
Kimileri sabreder, haline şükreder, erer makamı rızaya.
Kimileri de reddeder kaderi, bağlar kendini arızaya.
Ukba ukba diye gıdaklayıp duran tavuk,
Kahpece vuruşunla aktı kanlar oluk oluk.
Ettiklerinin hesabını nasıl vereceksin?
İnsan suretindeki maymun* mahluk.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!