Zeynel Beksaç Şiirleri - Şair Zeynel Beksaç

Zeynel Beksaç

Kuşlar uçar başımın üstünde
Kanat çırpar sevgi rengârenk
Düşe dalıverir yemyeşil çayırlar
Selvi kavaklar türkü yakar
Ben çocuğum diye

Devamını Oku
Zeynel Beksaç

İnsan ki menzile giden yolda
Menekşe yaprağında çiğ
Ağaçta er geç koparılmaya mahkum meyve
Bir tadımlık saltanat sarhoşu

İnsan ki menzile giden yolda

Devamını Oku
Zeynel Beksaç

Karabağ’a Varsa Yolum
-Elçin İsgenderzade’ye
Karabağ’a varsa yolum
Şuşa’da Tophane’de
Armut ağacı gölgesinde
Türkü yaksa Tar’ım

Devamını Oku
Zeynel Beksaç

AZERBAYCAN

Azerbaycan
Sen içimde bir özge can
Ta çocukluk uçurtmamda
Rengârenk asılı kalmış

Devamını Oku
Zeynel Beksaç

Geceler

Kimi kez kaktüs dikeni gibi acıtır geceler
Ürperir ay, üşür düş, rüzgâr bıçak gibi keser
Gıcırdayan kapı sesi gibi irkinti ve
Yırtıcı kuş gibi cellat ve haindir geceler

Devamını Oku
Zeynel Beksaç

Uğruna ömür tüketmek varmış
Boynum kıldan ince gülüm
Yolunda yorgun düştüğüm oldu
İncindiğim de
Onuruna hiç toz kondurmadım ama

Devamını Oku
Zeynel Beksaç

Kanım donar
İnsan olduğumdan utanırım
Doğan gün
Açan çiçek
Gülümseyen güneş
Bir haz vermez

Devamını Oku
Zeynel Beksaç

Gözüme mıh çakarcasına durma öyle
Yol var
Yolculuk var
İş aceleye gelir
Bir şey olur
Beni yağmura çağır unutma

Devamını Oku
Zeynel Beksaç

Ağacın damarlarından sökülüşü gibi
İçli bir türkünün hüznü gibi
Yarım kalan çocuk oyunlarının özlemi gibi
Arkaya mühürlenmiş bakışlarımızla
Düştük yollara aç yalınayak
Bir kofer bir sandık

Devamını Oku
Zeynel Beksaç

Bir Tren Kalkıyor
Kosova'dan

Bir daha dönmemek üzere
Bir tren kalkıp meçhule doğru gidiyor
Vagonlarına Türkçem doldurulmuş

Devamını Oku