Gecenin bir vakti açıyorum gözleri
Aklımda anılar uçuşuyor
sağa sola savrulan güz yaprakları gibi
yazma hastalığım nüksediyor ki elimde kalem varsa zihnimde senin olmama ihtimalin yok
Sonsuzluk kümesinde ufacık bir nokta gibiyim hakikati arıyorum çaresizce
Dönüp dolaşıp sana çıkıyor tüm gerçeklerim
Bir sen bir de ölüm gerçeği tüm benliğimi sarsıyor derinden
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta