Zerre külllün aynasıdır...

​Bir toz tanesinin güneşe anlattığıdır bu,
gözbebeğinde dönen galaksinin sessizliği,
tek bir kum tanesinde uğuldayan bütün sahillerin anısıdır.

​Avucunu aç,
bir su damlası düşsün içine.
O damla ki,
içinde bütün okyanusların tuzunu,
bütün fırtınaların öfkesini
ve en derindeki mercan resifinin huzurunu taşır.

O damla değil, okyanusun sana uzattığı eldir.
​Nefes al,
ciğerlerine dolan hava,
yalnızca oksijen değil,
ilk ağacın yaprağının fısıltısı,
Everest'in zirvesindeki rüzgarın yalnızlığı,
ve sevdiğinin son nefesinin sıcaklığıdır.

Bir nefes, bütün bir atmosferin özetidir.
​Ve bak kendine,
damarlarında akan kan,
ilk canlının ilk hareketinin mirasıdır.

Düşüncen,
Platon'un mağarasından sızan ışıktır,
Mevlana'nın semasında bir dönüştür,
bir karıncanın yol bulma inadıdır.

Çünkü sen,
yıldız tozundan yoğrulmuş et,
ve ezelden damıtılmış ruhtan ibaretsin.

Kaybolmuş bir hece değilsin evrende,
bütün şiirin kendisisin.
​Zerrede küllü görebilene,
kâinat fısıldar sırrını:
Merkez her yerdir,
ve ayna, baktığın her şey...

Hasan Belek
01 09 25
Akçay