Zencefilli Kurabiye Kokan Karıncalar

çiçek bozuntusu marazlı düşlerin epriyen yüzü
aşkınsa tekrarı boş avuntular resitali
her şey antik bir kuyunun
tarihe küsen kesif kokusu

silinmiş ne varsa
çıkmaz bir sokağın sırtında hörgüçlü kambur
toprakta gömülü bir kafatası kadar
dilsiz ve ıssız yürüdüğüm
patikalar

yüreğime giydirdiğim
bir vedanın çürümüşlüğü halsizliği yoksunluğum
her unuttuğumda seni bir -X- harfinin kadrajında buluyor kalbim
iflah olmaz aşkın kayıp mukadderatı sır kokan isli vakitlerde
yine de sahnelerde imkansızı diriltme oyununu sergiliyor
zencefilli kurabiye kokan karıncalar

her şey bittiyse sonlandıysa
zamanı terse çevirememenin eksikliği ah!
karınca belli hüzünlerin en kırılgan yerinde koca bir iç çekiş!
ufacık üflesem küçücük dokunsam anılara
biliyorum olgunlaşmış bir nar gibi çatlayacaksın
saçılacaksın hiçliğin içine

ah! titreyen ellerim kıymık kıymık olmasa
hedef ayarlı umutları vuracak tarla kuşları
en ihtiyatlı hevesleri biriktirirken zaman
pelikan kursağında

aşk dediğin hiçbir gerçeğe ayak uydurmuyor
o hep devasız o hep gönül yarası

usandım
birileri toplasın bu rüyaları geceden
buz dolu bir helkeyle soğuk suları çarpsın yüzüme
kanayan yüreğime tuz bassın kalk desin ayağa kaldırsın
ruhuma acılarıma sahip çıksın!

huzursuz bacak sendromu gibi titreşiyor gönlümün aynasız odaları
hastalıklı aşkların tozluğunda yemlenen serçelerin
göksüzlüğü gözlerimin çıban ağrısı

bitmiş bir sevdanın öyküsüne canhıraş tutunmak- ölesiye
tüm günleri ayları yılları özlemle tütsülemek
mevsimlere yorgun bir telaş yorgun bir çaba
yüklemek sanki

ah! o acımasız buz kırığı hevesler

biraz özlesem
kalbim her ihtimali her hipotezi her denklemi aşkla böler çarpar
sonuç eşittir hep kalp sevdiğinden yana

varolamazlığın
sonsuzluğu olsa da seni sevmek öyle güzel ki
kalbim fokur fokur fokurduyan sancıların eşiği olsa da
çaresizce seni sevmek öyle güzel ki

aşk göğse inen yumruksa ayrılık darağacına bağlı yağlı urgan
hasret zılgıtına gemici düğümüdür velev ki kalp bir sabır taşı olsaydı
ilk ayrılık tufanında ortadan ikiye çatlardı

aşk tüm zamanlarda
gözyaşı köprülerinden kalbe sızan okkalı bir çaresizlik
içimizde çürüyen en acımasız ukdedir hep
zencefilli kurabiye kokan karıncaların ayak izlerindeyse içi boşalmış koca bir ah-tır

........

1405202501.16