Zencefil kaynatıyorum akşamları

Hastayım biraz
Havalarda soğudu
Zencefil kaynatıyorum akşamları
Ama seninki gibi olmuyor
Sahi ne koyuyordun içine?
Ne kadar özlesem de
Ağlamamak için yutkunsamda
Hıçkırsamda sessizce geceleri
Ruhumu kanattığın kadar acımıyor
Ve affedemiyorum seni
Zaman bu sefer ilaç değil
Tuzda bastım yarama üstelik
Ama olmuyor bir türlü
Eski yerine koyamıyorum seni yeniden
Kırmamak için birbirimizi
Ve düşmekten de korkmadan
İnce buz üstünde yürüdüğümüz yollar
Şimdi paramparça bir halde
Tekrar yürümek için o yolları
Ne sen cesaret edebilirsin
Ne de ben heves
İyi bak bundan sonra kendine
Kaldığın yerde mutlu ol.