Zemheri Şiiri - Aysude Gül

Zemheri düştü şehrin omzuna,
can alıcı en keskin duruşuyla.
Ayazdan yük, derin bir suskunlukla
caddelere sinmiş.

Derbeder rüzgâr, kırık kapılardan
uğultusunu dinletir.
Sürgün edilmiş bir sevdanın ardında,
harabe bakışlar camlara sinmiş,
buğulu bir gölgeye dönüşmüş.

Bir tufan esmiş gözlerimizin içi,
yangın yerinin enkazı.
Yorgun duvarlarda çatlak bir ah sesi,
inceden inceye duyulur.
Geçmişini unutmaz eski bir çığlık gibi.

Vurgun yemiş gece, karanlığında
hayal perdesi düşünceler.
Bir adım atsam, uçurum başlar,
sonsuzluğa düşerim.

Yok olmanın eşiği,
Zemheri bitmez içimde,
ama yüreğim hep kışla yaşayacak.
Kar gibi sessizce düşer içime,
buz tutar her yanım.