Zelzele Şiiri - Mehmet Ekici (taha)

Ölümün diğer adı; zelzele
Evinin başına yıkılması insanın...
Bıçağın kemiğe dayanması
Dünyanın sonu
Anaların bebelerinden ayrı kalması
Göz göre göre
Ölmesi insanların
Kolay değil yıkılması...
Umutların
Duyguların
Dimdik duran insanın

Hep umulmadık anlarda üstümüze abanır
Daha dostlarımızla helalleşmeden
Oğlumuzun alnından bir kerecik öpmeden
Vasiyet bırakmadan arkada kalanlara
Ansızın bizi çeker kendine

Aldığımız eşyaların taksitleri bitmeden
Hevesini almadan yeni bir oyuncağın
Hazırlıksız
Ansızın çeker bizi kendine
Ve sımsıcak yakınlığını duyarız yalnızlığın
Çığlıklara gözyaşları karışır
Gecenin bir yarısı...
Uyku-ölüm arası insanların
Uyanamaması bir daha
Mahşere kadar...

Geriye kalan
Biraz enkaz
Gözyaşı
Hüzün
Ve gelmesi muhtemel
Yeni bir
Zelzele!

Eylül 1999, Aksaray