Zelliceyi Sevenler Şiiri - Tahsin Koç

Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..
O Köyde doğup, oynayıp da gülenler
Köy benim diyen, ekmeğini yiyenler
Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..

Zellice için, çalışıp çırpınıp duranlar
Sevinip ’de turnayı gözünden vuranlar
Yalandan konuşupda, laf edip duranlar
Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..

Zellice Köyü dediğin, Büyük Bir Köydür
Zellice Köyü tam tamına, yüz elli öy’dür
Zellicede çalınan zurnadır, davuldur, neydir
Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..

Zellice Köyü yaslanır; Yaycı Dağı Döşüne
Gençler düşerdi, düğünde kızların peşine
Toy canlı olurdu, yarardı gençlerin işine
Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..

Köyümüzde; Sait Usta güzel çalardı zurnayı
Bıyıklı Aslan, ay savaş der vurandı davula
Tükürük yeme pahasına, el vurandık davula
Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..

Ahmet Sümbül Amcamız, hançer barı oynardı
Zamanın genci Gazi Demirci, ona eşlik ederdi
Bekçi Mehmet Amca, hep o düğünleri güderdi
Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..

Hani nerde kaldı; Timur Ağa, Zöhrepli Hasan’lar
Ali Ağa, Gele Ağa, Kurban Ağa, Aslan gibi canlar
Çok merhametli adil ve güzel ağalardı o insanlar
Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..

Tahsin der; Bir türlü hayalimden gitmiyor o günler
O Yaylalar, O Ziyaretler, O Bayramlar, O Düğünler
Demek ki ömürde böyle bir şey; sayılıdır o günler
Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..

Tiran – 05.03.2021