Olmuyor annem...
Kaç kez denedim vazgeçmeden önce
Olmuyor annem...
Soğuk kış gecelerinde üşüyen parmaklarımı ısıtan ellere muhtaç,
kimsen varken kimsesiz olmak,
hangi kelam sevgiliyi anlatabilirki,kalemimin acizliği bu dudaklarımdan dökülene şiir diyemem...
seni seviyorum...
çünkü; içimde senle kavuşacağım sabahların özlemi var
İçimdeki isyana karşı koyamadığım bir zamanda
Bir damla gözyaşımla en derin hüznü yaşıyorum belkide
Ask mıydı hakeden yalnızlığı yoksa imkansızlıklar mıydı
Aşkı ona hiçesaydıran...
Oysa koca bir dünya sizin için dönüyordu
Daha ne zaman büyüyeceğim?
Durgun sularda merhabalaşmak nasıl birşey ben ne zaman öğreneceğim?
Ne zaman son bulacak bu sessizlik ya da hangi köşesinden çıkacak bir başka köşesinde kaybettiğim...
Bu ömre elveda demeye halim yok
Bir durak yok mu vedalaşmadan alıp başımı gitsem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!