Özgür müyüz acaba, hiç düşündün mü?
Dünyada,müebbet yatmaktayız.
Bir iple yukarı tırmanamazsın uğraşma.
Yada dünyadan düşmeye çalışma, düşemezsin.
Sende özgür olmayan biriyle birlikte olup
Beraber karşı koyacaksınız bu kaçışlara.
İçimde davetsiz biri var.
Ne zaman gitsem, orda değil.
İçimde davetsiz biri var.
Ben kendimdeyken, o bende değil.
Bugün yine vardı bir düğün.
Oysa içim,düğüm düğüm.
Ne olurdu,sende bırakıp gitmesedin.
Kötü mü olurdu be, iki gözüm..!
Tek kişilik yalnızlıklar yaşadım.
İkinci bir kişiye yer olmayan.
Hasretler,hüzünler topladım kucağımda.
Kaldıramadım avuçlarımla.
Yuvarlandı anılar, hatıralar.
Savruldular, gözlerimde kayboldular.
Geceler uyur,istanbul un karanlığında.
Deniz uyur,yıldızlar uyur,martılar uyur.
Kız kalesinden,denize yansıyan yakamoz uyur.
Yalın ayak dolaşan Bir Ahmet amca uyumaz.
Yalnızdır, yalnızlığın tek koğuşlu hücrelerinde.
Hüzünler büyütmek gereksiz içinde çocuk
Bırak gitsin sıkma kendini
Unutma göz yaşlarıdır
Zengin fakir arasında ayrım yapmayan tek şey
Gülmek üzerine ise farklılıklar olabilir
Kahkahaların tonlarından kaynaklanan
Aşk büyük olmalı be çocuk
Sığmamalı kalbine taşmalı bedeninden
Her yere ulaşmalı alabildiğince
Görmeli herkes sendeki bu aşkı
Aşk gönülden olmalı be çocuk
Ben doğduğumda,herkes gülüyordu.
Ben ağlıyordum.
Ben öldüğümde,herkes ağlarken.
Ben acaba,gülecekmiyim.
Ve gece açmıştı kapısını ardına dek.
İçinde narı andırırcasına binlerce yıldızla karşıladı karanlık.
Hiç bir sevdanın ardına yazılmamış besteler dile geldi.
Aldı götürdü, tarihten süregelen gerçek sevgiler üzerine.
Oysa ne de adam gibi sevmişti geçmiş insanlar, ayrı yerlerde yatmış olsa da meşhul mezarlarda.
Belki tadı yok 21 yüzyılda seni seviyorum demelerin.
Boş ver dostum.
Askı bulmak demek
Bir tuğlayı,evde kullanmaktır.
Unutma...!
Görsel yönden, boya evi gösterse de.
İçindeki hala tuğladır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!