Zeki Dengiz Şiirleri - Şair Zeki Dengiz

Gitmek isteyeni, tutayım dedim
Nafile, çaresi yok dedi gönül
Derdime bir derman, kılayim dedim
Gonulsuzden deva, yok dedi gönül

Guvendim, Yaslandım, dost dediğime

GURBET
Gurbet nedir, ayrı kalmak değil vatandan
Ve nasipsiz kalmakta değil sudan havadan
Bütün duyguları bir şişeye koyup
Bir denize bırakmakta değil, sıradan

GURBETTE ILK TATIL

Ben sizinle başladım okula, taa ilk günden vardınız
öğretmen bendim ama, o ilk günler
Elimden tutan siz cocuklardiniz
Dönem ne kadar kısaymış, keşke günleri saysaydiniz

Senden önce kotu idi benliğim
Kurur idi gonca olsa değdiğim
Ey İyilik meleğim, güzel sevdiğim
Senle kötülüğü dünde bıraktım

Sen bu yüreğimi taştan mı sandın
Benimde kırılan duygularım var
Olanları rüya, bir düşmü sandın
Son demde yıkılan hayallerim var

Gülen ayva idim ümitten yana

Bir faqir bandaman, ko’ngilda armon,
Ko’ngli keng bo’lganlar marhamat qilsin.
Bir mening ta’limga kuchim yetmaydi,
Qalbida ansorlik bo’lganlar kelsin.

Ba’zida qulog’im ochdir ma’noga,

You left us in winter, in cold in bare land
May be wasn’t your choice, wasn’t your plan
Expecting the spring from your welcome
A false dawn I got not making me calm

Not the same look, not same mind

Letter from the past
Writing you this mail from the far past
Without knowing you not having your hope
Like a snowdrop appeared too soon
Almost dried and had not meeting with sun
If I knew your existence, and your sweetheart

Quluflar bolmaydi bizda hechkimga
Kongil eshigimiz ochiq hammaga
Insaning qadrini bilgan dustlarga
Soraymiz marxamat bizga ertaga

Xudanin rizkini, koyip urtaga

Öğretmenlik

İlim hurda itibarı kalmamış
Millet gafil tarihine bakmamış
Alim suskun sabır tası çatlamış
Ya sabırdan kale ol, yada öğretmen olma