Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Bir damla meniden üremekteyiz,
Artıya,eksiye yaramaktayız,
Bir güzel sevgili aramaktayız,
Vücut gelişiyor kıllar artıyor.

İnanan her kişi tetbiri alır,

Şiiri, nesiri sıralıyorsun,
Beyaz sayfalara karalıyorsun,
İlgi azaldıkca daralıyorsun,
Senin bu duygunu anlamazlar ki.

Vatan,millet, bayrak aşkın kükrüyor,

Cahilce yaşamak hobisi olmuş,
Paçavra misali yandaşı dolmuş,
İnancı yok eden çözümü bulmuş,
Terör örgütleri okul yakıyor.

Öğretmen, öğrenci perişan halde,

Bu günün anısı dile geliyor,
Davet yapılınca duyan biliyor,
İcabet edenler imkan buluyor,
Çelik ailesi evden çıkıyor.

Osman Çelik amcam hazırlık yaptı,

Annemin yokluğu belki de üzdü,
Gözlerin domurcuk yaşları süzdü,
Rahatsızlığını eniştem sezdi,
Tedavi gerekli haydi gel baba.

Umut ettiklerin çekip gitmekte,

Üçyüzyirmi lira para saymıştım,
Numara beğenip hatta yaymıştım,
Acente alarak sıfır koymuştum,
Samsunk marka cihaz düşerek tiiti.

Eşya taşıyordum cebim delinmiş,

Öğrenci velisi durumu bilmez,
Evladı gurbette ne yapsa görmez,
Nikahı kıyıyor hiç haber vermez,
Evlilik bu kadar ucuz olamaz.

Allah'ın izniyle diyemiyorlar,

Bahar mevsiminin ortası gülü,
Kuşların, leyleğin açılır dili,
Bizleri çağırır okulun zili,
Yirmi üç nisanın sevinci bizde.

Atatürk çocuğa armağan etti,

Gelecektir diye umut ederken,
Hasretle,özlemle ora giderken,
Ömrünü harcayıp bedel öderken,
Zamanla yolların boş kalacaktır.

Seven,sevilene kendini adar,

Kul hakkı yönünden bilgi yetersiz,
Kırıp, incitiyor kişi tutarsız,
Gelin,kaynanalar olmaz hatasız,
Yanlış yapılıyor kusur oluştu.

İşcinin emeği gecikmemeli,