Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Gül sempozyumu açılış yapar,
Muzi ki iklimden müzikler çıkar,
Kortejin başlangıç anıta geçer,
Onikinci halı, gül festivali.

Geçiş yapılırken koku saçılır,

Bir damla meniden üremekteyiz,
Artıya,eksiye yaramaktayız,
Bir güzel sevgili aramaktayız,
Vücut gelişiyor kıllar artıyor.

İnanan her kişi tetbiri alır,

Şiiri, nesiri sıralıyorsun,
Beyaz sayfalara karalıyorsun,
İlgi azaldıkca daralıyorsun,
Senin bu duygunu anlamazlar ki.

Vatan,millet, bayrak aşkın kükrüyor,

Cahilce yaşamak hobisi olmuş,
Paçavra misali yandaşı dolmuş,
İnancı yok eden çözümü bulmuş,
Terör örgütleri okul yakıyor.

Öğretmen, öğrenci perişan halde,

Bu günün anısı dile geliyor,
Davet yapılınca duyan biliyor,
İcabet edenler imkan buluyor,
Çelik ailesi evden çıkıyor.

Osman Çelik amcam hazırlık yaptı,

Annemin yokluğu belki de üzdü,
Gözlerin domurcuk yaşları süzdü,
Rahatsızlığını eniştem sezdi,
Tedavi gerekli haydi gel baba.

Umut ettiklerin çekip gitmekte,

Nihal ismin bile dikkat çekiyor,
İnsana dost hane sevgi ekiyor,
Harika yüzüne gören bakıyor,
Allahın hikmeti sizde biliniz.

Lüksü düşünmezsin sade birisin,

Bahar mevsiminin ortası gülü,
Kuşların, leyleğin açılır dili,
Bizleri çağırır okulun zili,
Yirmi üç nisanın sevinci bizde.

Atatürk çocuğa armağan etti,

Gelecektir diye umut ederken,
Hasretle,özlemle ora giderken,
Ömrünü harcayıp bedel öderken,
Zamanla yolların boş kalacaktır.

Seven,sevilene kendini adar,

Müslüman ülke de yanlış yapılmaz,
İbadet var iken puta tapılmaz,
Dini inançlardan asla kopulmaz,
Zikrini,şükrünü ular İNŞALLAH.

Haramı, helali ayırt edecek,