Zekeriye Tek Şiirleri - Şair Zekeriye Tek

Dert katar dert üstüne.
Bilmez anlamaz gönül.
Yaş döker yaş üstüne.
Bilmez anlamaz gönül.

Yaralar beni sözler.

Her sabah aynı düşünceyle durgunum moralim bozuk.
Ne yana baksam dünyamı tuhaf bir aldanış sarmış.
Kurumuş dudaklarımda yüreğimi dağlamış soğuk.
Payıma yıldızlardan geceleri koyu bir efkar kalmış.

Şair: Zekeriye Tek Gebze

Bir bahçede gül olur, sünbül olur.
Ararsan bulduğun bir bülbül olur.

Bakamazsın rahat rahat söz olur.
Ateş alır ciğer paren köz olur.
Bu bahçede her gün biraz naz olur.

Ellerimden tut.
Bırakma!
Sımsıkı tut.
Yoksa düşerim.
Bırakma!
Yok olur giderim,

Açlığı terbiyedir insanın nefsine.
Duası serzeniştir yolundan gidene.
Kokusu mağfirettir, cennette misk.
Sözü ibadettir, cümle sözünden kasıt.

Sivas 2002

Öyle birini sev ki;
Hayali gitmesin gözünden.
Yüreğin kımıl kımıl olsun.
Sana her baktığında.

Öyle birini sev ki;

Seni bir bahçede güller ısıtacak karanfiller süsleyecek.
Beni bir musallada sensiz peki hangi eller kefenleyecek.

Darıca 2009
Şair: Zekeriye Tek

E – 21
Bir çeşmeden su içerken gözümü kapadım daldım gittim
Birden ellerinin yüzüme hafifçe dokunduğunu hissettim
Her meltemde tel tel oluşunu unuttum da sarı saçlarının
O zaman anladım bir hiç olduğunu şu yalancı dünyanın
Her gece mehtabın omuzlarına dökülüşünü seyrettim

Yılardır hasreti seninle tattım.
Sensizliğe, seni ararken battım.
Kendimi bilmeden ateşe attım.
Sensizliğe, seni ararken battım.

Sıkarken sensizlik, korku yıkarken,

Geceye aldandım gözyaşlarım kurudu.
Bir hayale aldandım düştüm derdi ıstıraba.
Sonradan anladım seninle var olduğumu.

Gül aradım her geçen zamanı yok sayıp,
Sonradan anladım seninle var olduğumu.