Zekeriye Tek Şiirleri - Şair Zekeriye Tek

E - 13

Yalnız bir odadan yağmurun akışını seyrettim toprağa
Sensiz beni hayata bağlayan şefkat meleğini kaybettim
Kapılışını fark ettim önce kendi gökyüzümün ebemkuşağına
Bir süvari gibi Asya steplerinde bitirdim bütün ömrümü

M - 2

Bir sabah güneş daha doğarken henüz yeni penceremden
Ufuk çizgisinde kayıyordu yıldızlar, batıyordu bütün bir gezegen
Cansız ışıkları evimin, nereye düşeceğini bilmiyordu kapımda
Arttıkça sitemi rüyalarımın; sadece susuyordu yalnızlığın ayak sesleri

Bir ağustos günü senden uzakta,
Gözyaşım seninle, sen diye diye.
Ayrılık yazılmış vuslat ocakta,
Sırdaşım seninle sen diye diye.

Bir garip haldeyim dinmez efganım.

Benim için...
Benden sana.
Bir hediye...
Bu bitmişlik halim.
Sen susarken....

Avunup kimseye söyleyemedim.
Yıllar geçende senin özlemin var.
Yüreğim yanarken gizleyemedim.
Yıllar geçende senin özlemin var.

Ağlasam bir gün olsun inanmazdım.

Allah’ım beni bir kul gibi yaşat.
Beni seninle ve hep senle yaşat.
Ne olur ayrı koyma beni senden.
Beni seninle ve hep senle yaşat.

Beni hasretinle yakma ne olur.

Ş – 1

Yıllar çaresizliğim üzerine cevabı olmayan bilmeceler kuruyor
Kurtulmak istiyorum ama aklım bana deli gömleği giydiriyor
Kalbim attıkça ve yüreğim nefes aldıkça mesafeler büyüyor
Ayrılık saati yaklaştıkça sanki karabasanlar sarılıyor boynuma

Ne dosta isyanım var.
Ne dostan şikayetim.
Ne sana bir kastım var.
Ne de sana sitemim.

Şair: Zekeriye Tek Darıca

Elimde resmin gözlerimde ateş.
Nedir bu yüreğim bendeki telaş.
Yanaklarımda hep iki damla yaş.
Nedir bu yüreğim bendeki telaş.

Geçmiş ve gelecek ve şimdi bugün.

Ben bestesi çalınmış şarkının,
Sözlerine atılmış köşeli parantezim.
Ben yarım kalmış şiirin,
Üçüncü kıtasının son mısrasında noktalı virgül.
Ben söylenmek istenip de söylenmeyen,
Cümlelerin yorgun üç noktası.