Zekatın Sülüsü Şiiri - Kasım Karaca

Feraseti böyle azken
Atar durur sanatıma
Seyis bile olamazken
Benim hayal kıratıma

Büyümüş şah bey olacak
Bak sen şuna töbe ya Hak
Akıl satmaya kalkar bak
Muhtaç iken zekatıma

Zekatımın ey sülüsü
Cahilliğin kara süsü
Daha dünün sümüklüsü
Çıkmış sanır o katıma

Ok atmaktan mı ibaret
Hedef değil mi maharet
Bilmiyorsan sus ve ar et
Gelirsin ey şah matıma

Karacaya çaldın hara
Beylik sende kalsın yara
Bir de bulsan sanat ara
Esas duruş ver zatıma