Gecenin yorgun dilindeki zehir
Gökten yere minimal sekresyon
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
İnsana özgü huyları doğaya yapıştırdım ama suçlu gece değil ben 'im:))
Teşekkür ederim değerlendirme için Mustafa bey..
Doğa da canlıdır,
Onun da tepkisi vardır,
Yoran, dokusunu bozanlara...
Ama asla "insan" kadar değildir,
Doğanın "atığı" kabul edilebilir düzeydedir
Kendi kendini onarabilir,
Dedim "beyit" için,
Zehir bize aittir, elimizle, dilimizle diye eklemek istedim,
Düşündürmeli şiir dediğin,
Tebrikler Alara Hanım...
İnsana özgü huyları doğaya yapıştırdım ama suçlu gece değil ben 'im:))
Teşekkür ederim değerlendirme için Mustafa bey..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta