Gecenin yorgun dilindeki zehir
Gökten yere minimal sekresyon
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




İnsana özgü huyları doğaya yapıştırdım ama suçlu gece değil ben 'im:))
Teşekkür ederim değerlendirme için Mustafa bey..
Doğa da canlıdır,
Onun da tepkisi vardır,
Yoran, dokusunu bozanlara...
Ama asla "insan" kadar değildir,
Doğanın "atığı" kabul edilebilir düzeydedir
Kendi kendini onarabilir,
Dedim "beyit" için,
Zehir bize aittir, elimizle, dilimizle diye eklemek istedim,
Düşündürmeli şiir dediğin,
Tebrikler Alara Hanım...
İnsana özgü huyları doğaya yapıştırdım ama suçlu gece değil ben 'im:))
Teşekkür ederim değerlendirme için Mustafa bey..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta