ZE-Meçhul Bozkurt Şiiri - İsa Özyurt

Bir meçhul var idi Günebakanda,
Siteye yazardı hemen o anda,
Ölünce ne yapar ulu divanda,
Çokça kullar kalbi kırdın bozkurdum.

Son söyleyen iyi söyler bilmedin,
İyilik üstüne nazar kılmadın,
Bir olalım dedik bize gelmedin,
Şimdi dağga çıkmış aslan bozkurdum.

En fazlada Polatkana atardı,
Herkeze ayrı bir çalım satardı,
Çalışırım sanır ama yatardı,
Şimdi nerde kaldı kayıp bozkurdum.

Bazıları bizden korkacak sandı,
Şevkette onların narına yandı,
Hesap yapamadı gafil avlandı,
Şimdi nerde kaldı kaplan bozkurdum.

Bazen şiir yazar kükrer coşardı,
Millet bu kim diye ona şaşardı,
Hayal dünyasında belli yaşardı,
Şimdi malum oldu benim bozkurdum.

Milliyetci olmak dürüst olmaktır,
Milletin fikrine saygı duymaktır,
Çogunlu ne derse ona uymaktır,
Şimdi adam olmuş benim bozkurdum.

Çogu senin kim oldugun bilmedi,
Banada ok attın ama ilmedi,
İsa hoca seni kalpten silmedi,
Dosluklar bazen böyle başlar bozkurdum.

Adım İsa benim soyadım Özyurt,
Nerde kaldın şimdi azılı bozkurt,
Birazda ben söyleyim sen bunları yut,
Şimdi yola gelmiş benim bozkurdum.

Bazen mürüslüydü bazen vatandaş,
Çogu bildi seni söktü karakaş,
Vazgeç artık bize atma be kardaş,
Şimdi dogru yolda aslan bozkurdum.