Zat Şiiri - Aybüke Özbay

Çıksın artık bir zat
Varsın, koyulsun dağına taşına
Düğüm düğüm çözülsün meşakkat
Tanımaz oldu ne izan ne hilakat
Bulamazsın gözünde zerre miktar ricat
Yetimin yüreğinden okunuyor şecaat
Kırk yaşında ifritte menfur menfaat
Sağa döndüm fecaat, sola döndüm hamakat
Bir tarafta soyu tükenmiş mefhum; şefkat

Çıksın artık bir zat
Kurusun ebu cehillerin eli
Sussun soysuz kurşunların sesi
Sağalsın kundaktaki bebeğin nefesi
Sönsün tütemeyen ocakların şeraresi
Yalnız yanadursun Hakkın meşalesi

Doğsun, doğsun artık o şerefli zat
Yaşarken kabrimiz oldu hayat
Kopsun iki ucu küfre bağlanmış halat
Bitsin, tükensin bu iğrenç istibdat
Aksın damarlarından kopkoyu cerahat
Şahlansın dillerde müstahaktır gayrı cihat