Orda Buluşmalıydık Şiiri - Ersin Güngördü

İşte burdaydın !
Dudaklarında mevheşin ilk gülüşüyle
Bileklerime uzandığında
Ölüm korkusu sızmıştı ilk kez kanıma…
Demire dokunmak gibiydi kış mevsimi özlemleri.
Yine de
Kaçmıyordu bir yere öptükçe ağzındaki amborisa tadı
Korkular, özlemin hafif rüzgârına karışıyordu...
Saate daha sık bakıyordum, işte burdaydın!

Firdevs korkuturdu beni sensizlikten
Bu yüzden,
Örtülü bir anlaşma vardı aramızda onunla.
Ve Atropos ipliklerinin şarkı söylediği yerlerde günlerim
göğe asılmış yıldız tablosuna bakar gibi
düşünmekle kutsanırdı seni..

Orda buluşmalıydık sevgilim!
Berideki göz bulanıklıklarımda
bastığın taşı kıskanırdım çünkü.

Saçlarında karlar birikirdi senin.
Komşu evin balkonundan sarkan;
sardunya yapraklarıydı yüzümdeki ellerin..
Yeminler ederdi güller cihana o vakitler;
Kış güneşinin serin parıltılarında
Bebeğimin topuğunu öper gibi sevdim seni…
Ve kalbimde İbrahim’in duasıyla,
Yüzünle büyülensin istedim sabahlarım.
Ay gibi güzeldi yüzün dizlerimde biraz çocuk;
Hem de;
En az iki defaydın aynı rüyada….

Senin ellerinde
Dualarım yankılanırdı bahçeler boyu
Ellerin ki göğsümde açan iki esmer zambaktı
Umut sevilerdi kaburgalarımdan
baştan yaratırlardı bizi senin ellerinle,
sonra..
yeniden dünyama çevrilirdi sıcaklığı, bilirdin.
Arafatta bulur gibiydik birbirimizi onlarla…

Yeryüzünden, Yıdızlara….
Orda buluşmalıydık sevgilim!