Sevmek ne acı, ne kederli
Ne aptal olmalı insan bu işi gütmek için
Kutsallaştı bedenler
Göze güzel gelen boş ruhlar
Hepsini topla, topla avuçlarına ve
Ona kadar say hepsi sana gelene dek
Yüce Tanrım! Diz onları sıraya
Yüce Tanrım! Dersimi almama izin ver
Ne güzel çiçek, ne güzel bir yüz onunki
Işıldıyor, bir büstü hatırlatıyor, yaralı zihnime
Onu ver bana, günahkar kollarıma
Söz ver taşıyacağına, bu var olmayan yükü
Yüce Tanrına söz ver, saf zambak
Ağlarken vücudun eriyor
Gülerken benim erimeme sebep oluyorsun
Ne güzel dudaklar, ne güzel gül kurusu yapraklar
Kutsallaştı hepsi, toplandı onun yüzünde
Saf, bir o kadar da güzel zambak
Bıraktı onu kollarıma
Ne hoş koku, bir bahçeden koparılmış
Onu kökünden ayıramıyorum
Sonu gelmeli bu zedeleyici takıntının
Mutluluk vermiyor, sadece gözlere güzel geliyordu
Çanları duyuyor musun?
Senin için çalıyorlar
Vaktin geldi
Kayıt Tarihi : 22.7.2022 23:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!