Uyku yine çalmadı kapımı,
Ben yine hasretine tutsak,
Yürüyorum bucaksız, sana doğru,
Kalbim öylesine ağır aksak…
Bir bahar akşamı kapıma geldin. Önceleri karşılaşmışlığımız da olmuştu, sohbet etmişliğimiz de. Ama hiç bu kadar manîdar bakmamıştı gözlerin, beni alıp götürmemişti. Oyuncak kuyruğunda bekleyen yoksul bir çocuk gibi, mutlu olma sırasının bana gelmesini bekledim onca zaman. Hiçbirinde o, kapımı çalmasa da… Uykunun beni terk ettiği geceler boyunca bekledim seni ben. Aramıyordum artık, yorgun ve zayıf düşmüştüm. Sadece beklemek geliyordu elimden. Bir de sesleniyordum içimden sana:
Sen kum nedir bilmezsin
Deniz görmedin ki.
Yum gözlerini zamanı düşün,
Deniz bir gözünde
Kum bir gözündedir.
Devamını Oku
Deniz görmedin ki.
Yum gözlerini zamanı düşün,
Deniz bir gözünde
Kum bir gözündedir.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta